-
1 utra|cić
pf vt książk. to lose- utracić fortunę/majątek/szczęście to lose one’s fortune/posessions/luck- utracić krewnego/przyjaciela to lose a relative/friend- utracić siły to lose strength- utracić pamięć/wzrok/zdrowie to lose one’s memory/eyesight/health- utracić wartość/znaczenie to lose value/meaning- utracić władzę w nodze/w ręce to lose the use of one’s leg/arm- bezpowrotnie utracony irretrievably lost, irrecoverableThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > utra|cić
См. также в других словарях:
utracić — dk VIa, utracićcę, utracićcisz, utrać, utracićcił, utracićcony «zostać pozbawionym czegoś; przestać coś mieć, czymś się odznaczać; postradać, stracić» Utracić pamięć, siły, wzrok, zdrowie. Utracić majątek. Utracić sławę, szczęście. Utracić… … Słownik języka polskiego
zasłabnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVb, zasłabnąćnę, zasłabnąćnie, zasłabnąćnij, zasłabnąćbłem, zasłabnąćsłabł || zasłabnąćnął, zasłabnąćbła, zasłabnąćbli {{/stl 8}}{{stl 7}} utracić siły, znaleźć się w stanie wyczerpania fizycznego lub psychicznego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego